• اورانیوم غنی شده هم سوخت برای نیروگاه هسته ای است و هم برای ساخت بمب اتم بکار میرود
• در ایران فقط یک نیروگاه (بوشهر) وجود دارد که سوخت آن توسط روسیه تأمین میشود
• در فقدان نیروگاه هسته ای، پافشاری و عجله رژیم ایران درغنی سازی اورانیوم، توجیه اقتصادی ندارد
• قیمت تمام شده اورانیوم غنی شده در ایران بسیار گرانتر از قیمت آن در بازار جهانی است
• میزان اورانیوم طبیعی در معادن ایران ناچیز و کیفیت آن بسیار نازل است و ازاینرو، غنی سازی در کشور به بهانه خودکفائی توجیه ناپذیر میباشد

• هزینه های گزاف برنامه هسته ای جمهوری اسلامی توجیه اقتصادی ندارند
• هدف اعلام شده برنامه هسته ای که رفع نیازهای انرژی کشور و یافتن جایگزینی برای نفت و گار است با رفتار رژیم در دیگر بخش های اقتصادی کشور همخوانی ندارد
• ذخائر عظیم نفت و گاز در حال نابودی میباشند و رژیم ایران سرمایه های کشور را به حراج گذاشته است
• هیچ نشانی از نگرانی رژیم و درنتیجه برنامه ریزی در باره مشکلات عظیم کشور مثل محیط زیست، صنعت و کشاورزی مشاهده نمی شود
•رژیم ایران به دیگر منابع عظیم انرژی (مثل انرژی خورشیدی) که با صرفه تر از انرژی هسته ای میباشند هیچگونه توجهی نمی کند
• با وجود تحریم های کمرشکن، برنامه هسته ای توجیه اقتصادی خود را از دست میدهد

طی 11 سال گذشته، دولت ایران کارزار گسترده ای در داخل و خارج از کشور براه انداخته است تا برنامه هسته ای را مورد حمایت اکثریت مردم ایران جلوه دهد. همه رسانه ها، تریبون های رسمی و دولتی در این مسیر بکار گرفته میشوند و به موازات آن، سانسور شدید و گسترده ای در همه رسانه های کشور، بمنظور جلوگیری از هرگونه مخالفت با برنامه هسته ای اعمال میشود و هیچ رسانه ای حق چاپ مقاله و اظهار نظری در مخالفت و یا نقد برنامه هسته ای ندارد

آژانس بین المللی انرژی اتمی از سال 2003 تاکنون، موارد متعدد نقض پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای (ان پی تی) توسط ایران و همچنین، پنهان کاری، دروغگوئی تلاش برای فریب بازرسان، ممانعت از بازدید از سایت های مشکوک و عدم همکاری با آژانس از طرف ایران را در گزارشات متعدد خود منعکس کرده است. در گزارشات آژانس، به تلاشهای ایران در زمینه ساخت بمب هسته ای نیز اشاره شده است.

در سال 2002 برنامه مخفی هسته ای جمهوری اسلامی و نیروگاه آب سنگین در اراک علنی گردید. دولت ایران مدعی است که هدف از راه اندازی رآکتور 40 مگاواتی آب سنگین اراک تهیه ایزوتوپ های پزشکی است اما کارشناسان بین المللی براین باورند که هدف اصلی جمهوری اسلامی از ساخت این نیروگاه، استفاده از پلوتونیوم موجود در پسمانده های این رآکتور وساخت بمب پلوتونیوم میباشد.

یکی از شیوه های تأمین انرژی، استفاده از انرژی های تجدید پذیر مثل انرژی خورشیدی است که ارزان، مناسب برای محیط زیست و پایان ناپذیر هستند. ایران دارای منابع سرشار انرژی خورشیدی است و درحالیکه کشور آلمان انرژی هسته ای را رها کرده و تنها با انرژی خورشیدی در سال گذشته به اندازه 22 نیروگاه هسته ای انرژی تولید کرده است و در حالیکه کشورهای نفت خیز خلیج فارس نزیدک به 150 میلیارد دلار برای انرژی خورشیدی سرمایه گذاری میکنند، میزان سرمایه گذاری در کشور ما نزدیک به صفر است.

نیروگاه بوشهر و رآکتور آزمایشگاهی تهران از تاسیسات هسته ای بازمانده ازدوران سلطنت پهلوی میباشند. در سال 2002 تأسیسات مخفی غنی سازی در نطنز و مجتمع آب سنگین اراک افشاء شد. در سال 2009 نیز تأسیسات زیرزمینی غنی سازی فردو علنی گردید. دولت ایران به آژانس هسته ای اجازه بازدید از 17 سایت و تأسیسات هسته ای را داده است که تعدادی از آنها تحت نظارت آژانس قرار دارند

برنامه هسته ای ایران در دوران سلطنت پهلوی از سال 1336 به کمک ایالات متحده شروع شد که تحویل رآکتور پزشکی – تحقیقاتی تهران اولین گام در این مسیر بود. پس از انقلاب، در نیمه دهه شصت جمهوری اسلامی تلاش برای غنی سازی لیزری را آغاز کرد و به کمک شبکه عبدالقدیر خان، سانتریفوژهای نسل اول و دوم را خریداری نمود. مهمترین پروژه های هسته ای بعد از انقلاب معطوف به غنی سازی اورانیوم بوده اند